برای بررسی وضعیت و چشم‌انداز صنعت نمایشگاهی ایران، به گفت‌وگو با رحیم جلیلی، رئیس انجمن نمایشگاه‌های بین‌المللی ایران و مدیرعامل مرکز نمایشگاهی استان خوزستان پرداختیم. جلیلی در این مصاحبه به تحلیل شرایط کنونی، چالش‌ها و فرصت‌های پیش‌روی این صنعت پرداخت و همچنین انتظارات و پیشنهادات فعالان این حوزه از دولت را مطرح کرد.

صنعت نمایشگاهی کشور در حال‌ حاضر چه شرایطی دارد؟ با چه چالش‌ها و فرصت‌هایی روبرو است؟

صنعت نمایشگاهی در کشور، نسبت به سال‌های گذشته، رشد چشمگیری داشته و این، هم به مدد تلاش و مجاهدت فعالین این حوزه و هم حمایت مسئولان کشور در سطوح مختلف بوده است. با این وجود، هنوز تا رسیدن به جایگاه واقعی این صنعت در کشور و تحقق جایگاه واقعی نمایشگاه‌های ایران در عرصه‌های جهانی، فاصله داریم. به نظر می‌رسد یکی از مهمترین چالش‌ها، عدم شناخت درست این صنعت و مزایای آن است؛ به نحوی که هنوز در مقررات جاری، عنوان صنعت به فعالیت‌های نمایشگاهی اطلاق نمی‌شود؛ در حالی که فلسفه‌ی شکل‌گیری نمایشگاه‌ها، از ابتدای کار، رونق و توسعه‌ی اقتصادی بوده است. لذا عدم فهم درست نقش نمایشگاه‌ها، در سطوح مختلف جامعه، شاید اساسی‌ترین چالشی است که این صنعت در ایران با آن مواجه است. مشکلات متعدد دیگری هم وجود دارد؛ ضعف زیرساخت‌هایی مثل سالن‌ها و تأسیسات ساختمانی که مستلزم حمایت‌های دولتی و ورود بخش خصوصی قدرتمند به این حوزه است. همچنین مشکل مهم دیگر، عدم هماهنگی بین سطوح مختلف تصمیم‌گیری است و بهترین راه، ایجاد هماهنگی از طریق تفویض اختیار دولت به مراجع مرتبط مثل انجمن نمایشگاه‌های بین‌المللی ایران است.

با توجه به روی کارآمدن دولت چهاردهم، به عقیده‌ی شما مهم‌ترین خواسته و انتظار فعالان صنعت نمایشگاهی کشور از وزیر صمت و رئیس سازمان توسعه تجارت چیست؟

به طور خلاصه، پیشنهادات ما به مجموعه‌ی دولت در مقطع فعلی از این قرار است:

اول عدم تصدی‌گری دولت؛ دولت در امور نمایشگاهی تصدی‌گری و مداخله‌ی مستقیم نکند و به نقش تنظیم‌گری اکتفا نماید.

دوم اعطای اختیارات لازم به انجمن؛ اساساً متولی خاصی برای صنعت نمایشگاهی در کشور وجود ندارد. لذا لازم است تا به تشکل‌های صنفی موجود و باسابقه، بویژه انجمن نمایشگاه‌های بین‌المللی ایران که ترکیب کاملی از مدیران مراکز نمایشگاهی کشور است، اختیارات لازم برای سیاست‌گذاری‌ها و برنامه‌ریزی‌های صنعت نمایشگاهی کشور اعطا شود. بحث نبود متولی خاص برای این صنعت منجر به چند صدایی و بی‌نظمی در رویکرد دولت نسبت به صنعت نمایشگاهی می‌شود؛ به همین دلیل شاهد هستیم گاهی بخشنامه‌های خلق‌الساعه بدون هیچ پشتوانه‌ی کارشناسی صادر می‌شوند یا در مورد صدور مجوز برگزاری نمایشگاه‌ها، چندصدایی دیده می‌شود. این گونه اقدامات، برای سرمایه‌گذاران بخش خصوصی، سیگنال منفی و دفع‌کننده محسوب می‌شوند و در نتیجه، مانع مهمی برای جذب سرمایه محسوب می‌شوند.